Antwerpen is nog niet klaar voor de vergrijzing

Bijna een kwart van de Antwerpse bevolking is momenteel ouder dan zestig jaar. We spraken hierover met Jos Van Kouteren en Romain Goesaert, respectievelijk de voorzitter van de Antwerpse Ouderenraad en van de seniorenraad van het district Antwerpen.  Jos Van Kouteren: “Niemand heeft eigenlijk al echt over de gevolgen van de vergrijzing van Antwerpen nagedacht
 
Antwerpen, sinjoren- EN seniorenstad.

“De Ouderenraad en de seniorenraden zijn adviesraden,” legt Romain Goesaert uit. “En wij geven advies als het districtscollege hierom vraagt, of wanneer wij dat zelf nodig vinden. Het is dan aan het districtscollege om hier al dan niet iets mee te doen en ons daar dan over in te lichten.”

“De leden van de Ouderenraad en van de seniorenraden in de districten doen degelijk werk. Maar we zouden wel wat meer ondersteuning moeten krijgen,” zegt Jos Van Kouteren, “het zou al mooi zijn mocht de stad meer van het administratieve werk uit onze handen nemen.”

Betere vertegenwoordiging

“We zouden ook in meer raden en op meer plaatsen moeten vertegenwoordigd zijn,.” gaat Jos Van Kouteren verder, “Waarom hebben wij geen vertegenwoordiger in bijvoorbeeld de sportraad of de cultuurraad? Ook in de raden die zich bezighouden met het beheer van de woonzorgcentra – de vroegere rust- en verzorgingstehuizen - zouden wij absoluut moeten vertegenwoordigd worden. De werking van woonzorgcentra kan best wat kritische inbreng gebruiken. Zo is er geen afdoende controle op de prijsbepaling van de zorgcentra. Ook regelingen voor holebikoppels of de manier waarop het huisartsenbezoek wordt georganiseerd zijn vaak niet realistisch of niet meer van deze tijd.”

Verkiezingen voorbereiden

De seniorenraden en de Ouderenraad werken momenteel aan een verkiezingsmemorandum dat begin volgend jaar aan het publiek zal worden voorgesteld. Of we al een tipje van de sluier mogen oplichten? Romain Goesaert “Meer inspraak en meer respect voor de adviesorganen. Ook het ondersteunen van investeringen om woningen aan te passen aan bejaarden. En daarnaast een hele reeks punten die misschien niet specifiek een seniorenprobleem zijn, maar waar senioren uiteraard wel mee te maken hebben: een oplossing voor de Oosterweelverbinding, een beter inburgeringsbeleid, een nultolerantie in heel de stad en niet per wijk, een degelijke aanpak van de problematiek rond illegalen…”

Ook Jos Van Kouteren ziet een aantal dringende pijnpunten: “zowel een aantal grote als kleine problemen dienen te worden aangepakt. Soms kan dat door relatief eenvoudige maatregelen. Daarnaast heb je natuurlijk problemen als het gebrek aan sociaal contact van bejaarden en het armoedeprobleem die een grondige inspanning vereisen. En misschien nog het belangrijkste probleem van al: luister naar ons, hou rekening met de vergrijzing, luister naar ons advies. Een klein vorbeeldje als afsluiter: bij de bouw van het MAS is er ons nooit om enig advies gevraagd. Het gevolg is nu dat je met een gebouw  zit waar de binnendeuren zo zwaar zijn dat ouderen of mensen die slecht te been zijn ze nauwelijks openkrijgen. Gevolg: een bezoekje aan het MAS is voor die mensen een hele opgave geworden. Gewoon eens het oor te luisteren leggen bij de Ouderenraad had zoeits kunnen vermijden.”

Paul Cordy